13 grudnia 1981 roku w Polsce wprowadzony został stan wojenny. Czołgi na ulicach, godzina policyjna, a telewizja nadawała komunikaty o zawieszeniu działalności „Solidarności”
13 grudnia 1981 roku, Polska obudziła się w cieniu czołgów i wojskowych patroli. Wprowadzenie stanu wojennego przez ówczesne władze komunistyczne stało się jednym z tragicznych wydarzeń w historii współczesnej Polski.
W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku władze PRL ogłosiły stan wojenny, który miał na celu stłumienie rosnącej opozycji politycznej, a w szczególności ruchu "Solidarność", który od 1980 roku zyskiwał na sile. Decyzja, którą podjął generał Wojciech Jaruzelski, była odpowiedzią na społeczne niepokoje, kryzys gospodarczy i rosnącą presję społeczną. Choć władze próbowały przedstawić stan wojenny jako konieczność, wielu Polaków zareagowało na niego jako na brutalne narzędzie represji.
Stan wojenny trwał 586 dni. Dla wielu osób był to długi okres represji i aresztowań. Internowani byli działacze NSZZ „Solidarność”, na czele z jego przewodniczącym Lechem Wałęsą. Wprowadzenie stanu wojennego miało na celu zdławienie opozycji demokratycznej. Stan wojenny zawieszono 31 grudnia 1982 r., a odwołano dopiero 22 lipca 1983 r.
Zduńskowolanie więzieni podczas stanu wojennego:
- Jan Brzozowski, 13.12.1981 r.-09.04.1982 r.
- Bogdan Marek Gasiński, 13.12.1981 r.-3.08.1982 r.
- Wojciech Gąsior, 13.12.1981 r.-13.02.1982 r.
- Józef Janowski, 13.12.1981 r.-16.01.1982 r.
- Roman Jarmuszkiewicz, 13.12.1981 r.-13.11.1982 r.
- Henryk Nebor, 13.12.1981 r.-4.03.1982 r.
- Stefan Rudzki, 13.12.1981 r.-2.05.1982 r.
- Adam Andrzej Sobolewski, 5.01.1982 r.-16.08.1982 r.
- Zygmunt Jan Sukienik, 13.12.1981 r.-23.03.1982 r.
- Bogusław Szerypo, 13.12.1981 r.-21.01.1982 r.
- Jan Wolicki, 13.12.1981 r.-8.12.1982 r.
- Mirosław Łeń, 13.12.1981 r.-24.12.1982 r.
